Hoe mijn leven eruit is gaan zien na het afstuderen op het Christiaan Huygens College
Na drie jaar onderwijs gevolgd te hebben op het Sondervick college, ben ik in 2013 ingestroomd bij havo 4 op het Christiaan Huygens college op de Rachmaninowlaan. Het was echt wel even wennen voor mij, in een keer ging ik van een enorme campus met meer dan genoeg ruimte naar een oud gebouw waarbij de trap niet meer te zien was wanneer de bel was gegaan. Toch kon ik redelijk snel mijn plekje vinden en kon ik het goed met mijn klas vinden.
Omdat ik in die tijd ernstig last had van mijn epilepsie en daarmee zelfs de klas onder de toets uit heb kunnen laten komen (graag gedaan trouwens ) heb ik mijn eerste jaar op het Huygens niet kunnen halen. Mijn tweede jaar in de havo 4 klas begon ik dan ook niet zo enthousiast en spontaan als mijn eerste jaar. Ik geloof dat ik de eerste 2 weken tegen niemand heb gepraat. En ondanks die enorme muur om mij heen, heb ik wel nog nieuwe vriendschappen kunnen sluiten en ben ik uiteindelijk met een groot deel van deze mensen ook geslaagd.
Als ik terugdenk aan het Huygens dan denk ik ook het meest aan hoe verschillend iedereen was en hoe goed iedereen toch altijd met elkaar om kon gaan. Ik denk dat vooral mijn klas echt het bewijs daarvan is. We waren allemaal zo anders en toch konden we altijd met elkaar door een deur.
Nadat ik eindelijk mijn diploma had gehaald ben ik vol goede moed aan mijn studie begonnen; Opleiding tot fysiotherapeut aan de Fontys in Eindhoven. Een studie die echt bij mij past en waar ik me heel erg op mijn plek voel. In juni kreeg ik echter de kans om als model te gaan werken in Milaan. Deze kans heb ik met beide handen aangenomen. Dit was echt een heel avontuur en ik ben hierdoor als persoon echt veranderd. Dit resulteerde er wel in dat ik mijn propedeuse niet heb kunnen halen. Gelukkig heb ik een nieuwe kans gekregen en mocht ik afgelopen augustus gewoon beginnen aan mijn tweede jaar.
Ondertussen ben ik al naar New York geweest en zit ik nu voor de tweede keer in Milaan. Ik doe heel veel zelfstudie en ik ben echt gemotiveerd om ook periode 1 in een keer te gaan halen. Het is niet makkelijk om het te combineren, vooral omdat ik volgens school niet onder ‘topsport’ of ‘ondernemer’ val. Ik moet het dus voornamelijk zelf doen.
Ik heb vandaag mijn eerste job binnen gesleept in Milaan en het was fantastisch. Dit motiveert mij alleen maar meer om datgene te blijven doen waar ik altijd al van gedroomd heb. En het feit dat ik toch over ben gegaan naar het tweede jaar op het Fontys, laat me zien dat je echt alles kan als je het maar wil en er hard voor werkt.
Ik hoop dat jullie elkaar allemaal respecteren en het elkaar gunnen om jezelf te zijn en te ontwikkelen net zoals onze klas dat deed. En onthoudt: als je iets echt wil dan kan je alles bereiken. Zeg nou eerlijk, hoe groot is de kans dat je een model wordt in Milaan?